Dikmen Vadisi / Ankara - Mayıs 2014 © Serdar Ölez
Gözlem bildir
Erik Ağacı
Rosaceae /
Prunus /
Prunus sp.
Erik Ağacı (
Prunus sp.) Gülgiller (
Rosaceae) ailesinden bir türdür. Türkiye'de Istranca, Çatalca-Kocaeli, Ergene, Güney Marmara, Batı, Orta ve Doğu Karadeniz, Asıl Ege, İç Batı Anadolu, Yukarı Sakarya, Orta Kızılırmak, Yukarı Kızılırmak, Konya, Yukarı Fırat, Erzurum-Kars, Yukarı Murat-Van, Hakkari, Antalya, Adana, Orta Fırat, Dicle alt bölgelerinde doğal yayılış göstermektedir. Can erikleri ve Japon erikleri ılıman iklimleri severken Avrupa kökenli erikler soğuk iklimleri daha çok sever. Bu nedenle can ve Japon erikleri geç donlardan zarar görür. Tüm erik türlerinin düşükte olsa soğuklama ihtiyacı vardır. Can ve Japon eriklerine 1 ay 7 derecenin altında soğuklama yeterken Avrupa erikleri için en az 2 ay soğuklama gerekir. Toprak yönünden fazla seçici değillerdir. Derinliği az topraklarda da yetişebilirler. Kireçli toprakları tolere edebilirler. Erik fidanları 5-6 metre arayla dikilir ve bazı türlerin verim alması için tozlayıcıya ihtiyacı vardır. Erik kökleri yüzeye yakındır. Bu nedenle toprağı derin sürmeye gelmez. Erikler yıllık yağış miktarı 750 mm yi geçen yerlerde sulanmadan da yetişebilir.
Bilimsel olarak
Prunus L. şeklinde tanımlanır.
Prunus etimolojisi
Prunus {Latince}:
erik ağacı. Tür epiteti ardına yazılan kısaltmalar türü yayınlayan bilim insanlarını belirtir.
L. kısaltması bilim insanı Carl Linnaeus (1707-1778) için kullanılmıştır; Linnaeus modern taksonominin babası, İsveçli bir botanikçi, doktor ve zoologdur.